Munur á milli breytinga „Stjórnartíðindi fyrir Ísland 1874/A. deild/Nr. 3“
(Enginn munur)
|
Núverandi breyting frá og með 21. janúar 2023 kl. 14:24
Árgangar Stjórnartíðinda |
1874 5 6 7 8 9 • 1880 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 1890 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 1900 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 1910 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 1920 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 1930 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 1940 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 1950 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 1960 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 1970 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 1980 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 1990 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 2000 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 2010 1 2 3 4 5 6 7 8 9 • 2020 1 2 3 |
Stjórnartíðindi 1874. A. 1. 26. september 1874. |
Nr. 3. 19. september 1874. |
Fyrri: Allrahæsti úrskurður um að skipaður sje ráðgjafi fyrir Ísland Næst: Áætlun um tekjur og útgjöld Íslands á reikningsárinu frá 1. janúar til 31. desember 1875, staðfest af konungi 6. nóvember 1874 |
Blaðsíða 4 |
fyrir Ísland, er minnir menn á ákvarðanir peningalaganna með tilliti til þess, að hin nýja reikningseining verði leidd í gildi.
Með því reikningseining sú, sem ákveðin er fyrir peningareikning Danmerkur með lögum 23. maí 1873, nefnilega krónan, er skiptist í 100 aura, samkvæmt allrahæstum úrskurði hans hátignar konungsins, 20. maí þ. á., skal leidd í gildi frá 1. janúar 1875, hefir fjárhagsstjórninni virzt ástæða til, nú þegar að minna menn á, að sökum þessa skuli frá 1. janúar 1875 miða allar þær skuldbindingar við krónumynt, sem gengizt er undir að gjalda í innlendum peningum, og að öllum gjöldum, opinberum og einstakra manna, sem ákveðin eru Í ríkismynt, skuli breyta á þann hátt, að þau greiðist í krónumynt eptir hlutfalli því, sem ákveðið er í peningalögunum, 18. gr.
Frá sama degi skal þar að auki krónan við höfð sem reikningseining í öllum reikningum og afgreiðslum ríkisins, þjóðbánkans og sveitafjelaganna, þar sem miðað er við innlenda peninga, og er þetta einnig skylda sjerhverrar stofnunar eða fjelags, sem hefir veitingarbrjef stjórnarinnar, eða samkvæmt lögum eða leyfisbrjefi er aðnjótandi ívilnunar á stimpilgjaldi. Sje brotið gegn þessu, þá varðar það 10—200 króna sektum.
C. A. Fonnesbech.